de woorden.nl

Interview uit 2005 met Dirk Kloosterboer, decorbouwer voor het nieuwe Spoorwegmuseum.

Het wordt nog mooier dan iedereen denkt.

“Kloosterboer Decor”, zegt een bescheiden bordje op een industrieterrein in Purmerend. Daarachter een enorme hal vol stellingen met hout, geheimzinnige apparaten die met digitale precisie vormen in hout frezen, en links en rechts projecten in wording. Het interieur van een luxe jacht, de gevel van een oud Engels huisje, de hoek van een woonkamer. Dit is het imperium van Dirk Kloosterboer, decorbouwer, maar eigenlijk veel meer dan dat. Hij is volop bezig een van de werelden van het nieuwe Spoorwegmuseum vorm te geven: De Wereld van de Zwarte Magie. De oorsprong van de spoorwegen, diep in het Engeland van de negentiende eeuw. Hoe raakte hij bij het nieuwe museum betrokken?

“Toen ik hoorde dat ze bij het Spoorwegmuseum iets gingen doen, heb ik gebeld naar Paul van Vlijmen en een presentatie gegegeven van wat we deden. Naar aanleiding daarvan zijn we uitgenodigd om te komen praten.
Ik wist niet wat voor concept ze hadden. Ik dacht ‘het Spoorwegmuseum gaat verbouwen, en ik ben ook een commcercieel bedrijf, de schoorsteen moet roken.’

Ik zat aanvankelijk in de decorbouw voor reclamecommercials. Lang geleden, dan zette je één wandje neer, tafeltje ervoor, en dat was dan de huiskamer. Later bouwde we complete premie-A woningen in de studio. Ik heb jaren in studio’s gezeten. En ik maakte veel sets voor reclamefotografie, doe ik nog steeds trouwens.
Af en toe deed ik interieurs in de horeca, toen kwam ik bij Center Parcs terecht, daar heb ik twee van die Plaza’s verbouwd. Daarnaast deed ik theater, en televisie bij Joop van den Ende en John de Mol. Zo ben ik ook in de museumwereld terecht gekomen. Wij maken veel inrichtingen van musea. Vooral tentoonstellingen, het Amsterdams Historsich Museum, Het Tropenmuseum, en verder door het hele land. Dat is veel, en veelzijdig. We werken hier nu dan ook met ruim veertig man.

Het ontwerp voor de wereld die we bij het Spoorwegmuseum inrichten hebben we zelf gemaakt, met Jaap Verburg, een art-director/ontwerper met wie ik al heel lang samenwerk. Wij doen wereld 1, De Zwarte Magie. We hadden een boekje gekregen met het basisconcept. Toen hebben we diverse visuals gemaakt, zo van ‘dit zou het dan kunnen zijn’. Dat vond men er prachtig uitzien.

Toen zijn we verder gegaan en werd het heel specifiek. Paul van Vlijmen en Olga Coolen wilden iets met een lift en een mijn, het oude Engeland uit de tijd van de eerste stoomtreinen. Toen dat idee er lag zijn we concreet gaan tekenen en schetsen, en zo is het tot stand gekomen.
Kijk, hier kom je binnen, in een lift, en dan ga je 150 meter naar beneden, althans dat gevoel krijg je, en dan kom je in een mijnschacht terecht, daar loop je dan doorheen. Daar kunnen we nog niet teveel over vertellen, dat moet nog een beetje geheim blijven. We bouwen het hier in de werkplaats voor, en dan gaat het in stukken naar Utrecht.
Het moet allemaal kloppen met hoe het er in die tijd uitzag. Net als bij Disney en de Efteling, als je zo’n wereld maakt, moet het perfect zijn. Dus zijn we op zoek naar oude spullen, oud hout, oude requisiten. Jaap Verburg weet van alles te vinden. Het lijkt hier soms net een opslagplaats van ouwe troep. Maar het wordt er allemaal mooier door, authentieker. Dat huisje daar staat mij bijvoorbeeld nog iets te recht, dat moet schever. Daar moeten we nog aan werken.

De planning is dat we op 1 november in Utrecht terecht kunnen. Als wij eind mei 2005 klaar willen zijn, moeten we rond die datum beginnen met de fundatieplaatjes, anders redden we het niet.

Het is een unieke opdracht. Want heel Nederland ziet dat straks en dat is natuurlijk prachtig. Ik denk dat het nog mooier wordt dan iedereen denkt.”